بر چهره زندگانیِ من
که بر آن هر شیار
از اندوهی جان کاه حکایتی می کند
آیدا لبخندِ آمرزشی ست.
نخست دیر زمانی در او نگریستم
چندان که چون نظر از ویِ باز گرفتم
در پیرامونِ من همه چیزی
به هیأتِ او درآمده بود.
آنگاه دانستم که مرا دیگر از او گزیر نیست.
احمد شاملوhttps://t.me/azita_fasaie
جمعه 24 بهمن 1399 ساعت 09:53 ب.ظ