از اندوهی جان کاه حکایتی می کند

بر چهره زندگانیِ من
که بر آن هر شیار
از اندوهی جان کاه حکایتی می کند
آیدا لبخندِ آمرزشی ست.
نخست دیر زمانی در او نگریستم
چندان که چون نظر از ویِ باز گرفتم
در پیرامونِ من همه چیزی
به هیأتِ او درآمده بود.
آنگاه دانستم که مرا دیگر از او گزیر نیست.
احمد شاملو

https://t.me/azita_fasaie